जनक विसी ‘कोचिन’

हाम्रो समाजले एउटा क्रान्तिकारी प्रगतिशील विचारको प्रतिनिधित्व गर्दछ । त्यस्तो बिचारले माक्सवाद लेनिनबाद माओसेतुड बिचारधारामाथि बिस्वास राख्दछ । हामी एउटा बैज्ञानिक दर्सनको बाटो हिडिरहेका मानिसहरुलाई अधात्मबादि दर्सन जुन एउटा अबैगानिक दर्सन हो यो दर्सनले चराचर जगतलाई गम्भीर असर पारिरहेको छ , जस्को बिरुद्ध हामिले पर्गतीशिल दिशातिर लैजानको लागि चराचर जगतलाई सगठित गरि कोसिश गरिरहनु पर्दछ ।

हामिले एउटा पर्गतीशिल कुरा गर्नु वा पर्गतीशिल सोचको पछमा बोल्नु मात्र पर्गतीशिल हुन सक्दैन । हामी सधै साँमन्ती सधै सडेगलेको समाजलाई फालेर नँया बैज्ञानिक समाज निमाणको लागि अगाडि बढनु पर्दछ । आज बिद्दमान समाज बदल्नको निमित्त हामिले बैज्ञानिक पर्गतिशिल पछको वकालत गरिरहदा हामिलाई बिद्दमान यो समाजबाट बिरोध आलोचना र अबहेलना हुन्छ ।जब हामिआफ्नो सोच र चिन्तनलाई पर्गतीशिल बाटो वा दिशातिर लैजाने कोसिश गरिरहेका हुन्छौं, तब साँमन्ती आदर्शबादि बिचार चिन्तन बोकेको बिद्दमान समाजले हामिलाई आलोचना वा बहिस्कार पनि गर्दछ । यी सबै के हो भने हाम्रो सम्पुर्ण सामाजिक रितिरिवाज, काज ( किरिया र समाजका सम्पुर्ण गतिबिधि पुजा आजा यी सबै काम बिद्दमान समाजको लागि ठिक छन ।

आज हामी बिबाह दान गर्दा पनि हामिले पुरानो समाज कै चलन रितिरिवाजलाई बदल्न सकिरहेका छैनौ तर तेसलाई बदल्नु पर्दछ । बदल्ने कुरा पनि हामिले कुरामा वा छलफल गर्दा धर्मको वा पुराना आदर्शबादि चिन्तनको बिरोध गरेर हामिलाई यो एऊटा अबस्य नै चुनौति हुनेछ । यसको निमित्त हामिले आफ्नो दिर्स्टिकोणमा परिणत गर्नको लागि सधै एउटा नँया सोच नँया दिशाको बाटोलाई अनिवार्य अबलम्बन गर्नु पर्दछ । यो जिम्मेवारी हामिहरुले आफ्नो काधँमा छ भन्ने सोच्नु पर्दछ र साँस्कृतिक रुपमा आफुलाई सर्बहारा साँस्कृतिक वा गरिब , मजदुर , किसानहरुको हक , हित थापना गर्ने सस्किर्ती जसले पुरानो समाज अथवा व्रतमान पँुजिबादि समाजको बिरोध गर्ने छ र सुनौलो समाजको निमाणमा विशेष भुमिका खेल्नेछ यश खाँले सोचको बिकास गर्दै हामी एउटा पर्गतीशिल दिशातर्फ बढने पर्यास जारि राखिरहनु पर्दछ । हामिले यस बिषयमा गम्भीर भएर सोचनु पर्दछ किन भने यो समाज सधैभरि यस्तै रहिरहदैन ।

यो समाज जसरि पुरानो समाज परिबर्तन हुदैआएको छ तेसै अनुरुप परिवर्तन हुँदै जाने छ तर तेसको निमित्त हामिले आफ्नो सर्बहाराबादि सस्किर्तीलाई अगाडि बढाएर लैजानु पर्दछ । यसको निमित्त हामी सबै गरिब मजदुर किसान वर्गीय हक हितको निमित्त काम गर्नु पर्दछ न कि यसको लागि बुद्धिजीवी , शिक्षक र बिधार्थी सबैले कलम सधै श्रमजीवी वर्गको हितको निमित्त चलाई रहनु पर्दछ तब मात्र हामी एउटा सच्चा कला र सस्किर्तीको बिकास गर्न सक्नेछौ ।